จาก”กลัวย”สู่ที่”ตาก”
ความคงอยู่ของ “ไทย”
เพืีิอให้ไม่เป็นการที่ไม่ตกเทรน
ก้าวทันกระแสร์..ออเจ้า เอ้ย เศรษฐกิจที่ตกสะเก็ด
ที่เป็นอยู่ในยามนี้
ต้องหันมาถนอมอาหารไว้ทานยามขัดสน
จากกล้วยน้ำว้าที่ทานไม่ทัน จะสุกงอมต้องทิ้งไป โดยเปล่าประโยชน์
นำมาปอกเปลือก ตากแดด อย่างที่เห็นในภาพ
ด้วยตั้งความหวังว่าจะให้เป็นกล้วยตาก (ตั้งชื่อให้ เก๋ ว่า กล้วยตาก คุณชัย)
เริ่มทำกรรมวิธีปอกเปลือกกล้วย แล้วนำมาตาก ขณะนี้ผ่านมาระยะเวลา 4วัน แล้วดูทีท่า น่าสงสัยจะมีทางสำเร็จเป็นกล้วยตากตามตั้งความคาดหวังไว้สูงว่าจะสำเร็จเป็น“กล้วยตาก” ดังคาดหวังใหม? ยากที่จะคาดการณ์ได้ล่วงหน้า งานนี้ต้องฝากความหวังไว้กับ “แดด”เพียงอย่างเดียว คงจะไม่มีใคร? หรือตนเอง จะช่วยหรือทำอะไรได้เลยแม้แต่น้อย ตัวกล้วย..เอง กล้วยก็ยังช่วยตัวเองไม่ได้เลย คงต้องฝากความหวังไว้
กับ..แดด…แดด
เและ แดดเท่านั้น แดด เท่านั้น จริงๆๆ
และถ้าจะมีเป็นตัวร้ายแรงสุด ชนิดเป็นศัตรูตัวร้าย ชนิดทำลายล้างกัน ตัวฉกาจทีเดียวคือ “ฝน “ต้องห้ามมาข้องเกี่ยวเด็ดขาด ในขณะนี้
แต่ก็ทวนกระแสร? กับ ชาวไร่-ชาวนา ที่กำลัง ประสบภัยแล้ง ขาดน้ำทำเกษตร หน้าแห้งตามแล้งน้ำในขณะนี้ จึงต้องการ “ฝน”เป็นอย่างยิ่ง ชนิดสวนทางกับ กล้วยตาก เลียที่เดียว แต่ถ้า ฝนจะมาเพื่อยังประโยชน์ของคนส่วนใหญ่ ละก็ “กล้วยตาก” ก็ต้องยอมรับ ต่อความเสียหายของตนเอง ก็ต้อง ทำใจตัดใจให้ได้
ถ้า”ฝน”จะมาก็เชิญเลย
“กล้วยตาก” ยอมเสียสละตัวเอง ถ้าจะเสียหาย ความล้มเหลว จากกล้วยตาก กลายเป็นกล้วยเน่า หาค่าไม่ได้ต้องทิ้งไป ยอมเป็นสิ่งที่หาค่าไม่ได้
เพราะต้องยอมเสียสละ ส่วนเน้อย เพืี่อความคงอยู่..สู่่สำเร็จของส่วนรวมใหญ่ทั้งประเทศ
ทั้ง “ฝน” ทั้ง แดด”ต่างมีค่าเท่ากัน อยู่ที่ว่า ความเหมาะสมอยู่ตรงใหน?ตอนใหน?
อะไร!!! กันนี่ แค่ปอกกล้วยออกตาก ยังมีข้อขัดแย้งขนาดนี้ ถึงขั้นระดับประเทศได้ดังนั้น ถ้าต่อจากนี้ คนไทย มีข้อขัดแย้งกันใดๆๆ
ต้องยกตัวอย่าง
เรื่อง”กล้วยตาก”มาเป็นข้อคติเตือนใจ
ยอมเสียสละ.ส่วนน้อย เพื่อประโยชน์..ส่วนใหญ่
ของ…”ประเทศไทย”จะได้คงมีอยู่
เพื่อให้มี “ที่”สำหรับ
“ตากกล้วย”
ข้อบันทึก
“ชัย บางสะแก” เจ้าของ-บรรณาธิการ หนังสือพิมพ์รายวัน”ข่าวประเทศไทย”
web…www.thailandworldnews.com
เวลา13.45 น.
วันที่ 24/3/61
